مردی از کوهپایه های لبنان

جبران خلیل جبران در دهکده ی کوهستانی بشرّی در شمال لبنان ، در یک خانواده ی مسیحی ِ مارونی زاده شد. مادرش بیسواد و پدرش مرد مسئولیت ناشناسی بود که خانواده اش را بی سرپرست گذاشت. از خانواده ی جبران تنها او بود که توانست سواد بیاموزد.

تحصیلات فقیرانه اش به خواندن کتاب مقدّس و فراگرفتن مبادی مسیحیت نزد کشیش دهکده منحصر شد. دوازده ساله بود که با خانواده اش به امریکا مهاجرت کردند و در جنوب شهر بستون ساکن شدند. «دلش با تشنگی و گرسنگی نرم گشت » و در مصیبت ها نفس کشید. در 1898 برای تقویت زبان های عربی و فرانسه به مدّت چهار سال به بیروت باز گشت. در این سال ها کم کم خویشتن شوریده اش شکل گرفت : جوانی با موی بلند و رفتار شیوا و شاعرانه ، شیفته ی صلح و صفا ، بیزار از ظلم و ستم و بیگانه از تعالیم کلیسا.

در آخرین سال اقامتش در لبنان مجلّه ی «المناره» را دایر کرد و بعد ها انجمن «رابطه ی قلمی» را راه انداخت . در 1908 برای تعلیم طراحی روانه ی پاریس شدامّا خیلی زود نتوجه شد که طبع شوریده اش اهل تعلیم در مدرسه نیست.

جبران که همیشه لبنانی ماند، همواره در جبهه ی شعر برای آزادی سرزمینش مبارزه کرد ؛ ناگزیر دست به گریبان سیاست شد امّا هرگر سیاستمدار نبود.

« ژوزفین پیبادی » و « مری هسکل » زنانی بودند که نقشی انکار ناپذیر در زندگی هنری جبران ایفا کردند. مری جبران را تشویق کرد که مستقیماً به زبان انگلیسی بنویسد و ویرایش نوشته هایش را خود بر عهده گرفت. ژوزفین پیبادی - شاعر و نویسنده- منظومه ای کوتاه با عنوان «پیامبر» در توصیف زندگی جبران در دهکده ی بشرّی به صورتی که خود او تصور می کرد نوشت ( او همواره جبران را پیامبر من خطاب می کرد). این منظومه بی شک الهام بخش کتاب غوغا برانگیز و اندکی غریب پیامبر بود.

نخستین کتاب انگلیسی جبران - دیوانه - شامل پاره ای از نوشته های جبران در نشریه های عربی در آمریکاست. گویی در کتاب مفصّل – عیسی پسرانسان – ( که بیشتر ارزش تاریخی دارد ) جبران کوشیده است دریافت خود را از زندگی و تعالیم مسیح بیان کند.

قصه های جبران به شدت نمادین و در عین حال شاعرانه اند و ردّپای «چنین گفت زرتشت » نیچه در آثار جبران به ویژه کتاب پیامبر به خوبی دیده می شود.

پیامبر جبران انقلابی بود در قالب کاغذ که در 1923 جهانگیر شد و امروزه به اکثر زبان های زنده ی دنیا ترجمه شده است.گفته می شود در قصه ی پیامبر آنکه در چهره ی المصطفی دیده می شود و چون عیسی مسیح بر بالای کوه موعظه می کند در حقیقت خود جبران است

ادامه دارد...